Doorgaan naar hoofdcontent

Balloërveld, paars leven

Ballooërveld, paars beklede tankgracht
Augustus, heidemaand. De geur van bloeiende heide, het geluid van miljoenen bijen en andere insecten, daarboven jagende Boomvalken en een verlate, mogelijk jonge, Koekoek. Dat is de sfeer van het Balloërveld op een bijna tropische zomerdag.

Heidezijdebij voor haar nest

Heideviltbij voor de nestopening van een Heidezijdebij
Vorig jaar schreef ik al eens over de bijzondere bijen van dit uitgestrekte natuurreservaat. Het lijkt of er vandaag nog veel meer zijn met als meest algemene de Heidezijdebij. Met bijna onmogelijke haast vliegen ze van bloem naar bloem. Even later is het weer terug naar één van de honderden kolonies die op elk steilkantje te vinden zijn. Mannetjes patrouilleren rond de nesten op zoek naar nieuwe vriendinnetjes. Ondertussen hebben ze geen oog voor sluipende piraten. Vlak bij de grond zwerven Heideviltbijen rond. Spiedend en speurend op zoek naar een nestje waar voldoende stuifmeel in ligt voor hun kroost. Even naar binnen, een ei leggen en weer naar buiten voordat de eigenaresse van het nest terug komt. Het lot van de oorspronkelijke nestbewoner is daarmee definitief bezegeld: de piraat komt eerder uit, eet soms het andere ei op of laat niets achter voor de larf van de Heidezijdebij.

Zwarte Heidelibel, paringswiel
Heivlinder

Boomvalken jagen hier o.a. op Zwarte Heidelibellen. Alsof ze het weten wordt er haast gemaakt met de paring en het afzetten van eitjes. Alles draait om overleven en voortplanten. Heivlinders weten de rovers goed te ontwijken. Even opvliegen en dan snel weer plat op de grond of hangen aan een bloem voor een powershot van nectar.

Zandloopkever (Cicindela hybrida)

Levendbarende Hagedis

Andere insektenjagers zijn de Zandloopkevers en de Levendbarende Hagedis. Alles wat beweegt en dicht genoeg bij wil komen verdwijnt in een enkele hap. Zelf moeten de hagedissen uitkiijken voor de overal aanwezige Adders.

Diner van een Grauwe Klauwier

Het Balloërveld wordt begraasd door een grote schaapskudde en dat betekent Mestkevers. Soms zijn ze bij tientallen te vinden op de paadjes of de bodem van een tankgracht. In deze verzengende hitte is er slechts één aanwezig.Opgeprikt en dood op een prikkeldraad in het beekdal naast de heide. Gepakt door een Grauwe Klauwier en klaar gezet voor het avondeten.

Paars leven op het Ballooërveld, elk jaar weer een fantastische belevenis.







Reacties

  1. Hoi Kees, Ja hoor de heide staat weer in bloei. Elk jaar weer een prachtig gezicht. Je hebt veel insecten gezien. Ik zag ook bijen, maar welke? Ook de heivlinder maar geen heide blauwtje. Is dat nu niet meer de tijd? Goede waarneming van jou die mestkever, helaas voor hem een tropisch einde.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Kees je zei het al in je commentaar bij mijn heideblog,
    maar leuk hoe we ieder op een ander natuurgebied ook andere
    dieren zijn tegen gekomen.
    Interessant al die bijensoorten en wat ken ik er nog maar weinig van,
    leuk om hier bij jou er steeds wat van bij te leren.
    Zwarte Heidelibel en de Heivlinder heb ik niet gezien, ook fraai.
    Een leerzame blog zoals van jou gewend met prachtige foto's!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtige heide blog. De zwarte heidelibel, ik ken alleen de steenrode en bloedrode (en die kan ik nog steeds niet goed uit elkaar houden), de heivlinder heb ik vrijdag ook op de foto gezet, wat een schutkleur, je ziet het vlindertje bijna niet zitten in het zand.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een leven daar op de heide. Ik heb er van het voorjaar gewandeld en toen dacht ik al:"ik moet echt terugkomen als de heide bloeit, het moet er dan nog oneindig veel mooier zijn dan het nu al is". En zo aan je blog te zien, is dat inderdaad zo. Ik hoop gelegenheid te hebben de komende tijd een kijkje te gaan nemen, voor je het weet is alles weer uitgebloeid!
    groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi kees...prachtig die foto van de bleopeiende heide,en die zwarte heidelibellen vind ik ook erg gaaf!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak