Doorgaan naar hoofdcontent

Lauwersmeer, bloemig en zespotig

Rietorchis, Lauwersmeer





Nationaal Park Lauwersmeer op een koele zondag in juni. Toeristen hebben koers gezet naar woelig water of uitgezette wandelingen. De wind door de haren, de ogen zwervend over een kleurrijk landschap. Waar de surfers over praten blijft ongewis, bij de wandelaars zijn het vooral diepzinnige beschouwingen over Neerlands voetballers afgewisseld met wat meer intieme geluiden. Een enkeling merkt de duizenden Rietorchissen op maar wat er verder in de etalage ligt blijft ongezien.
Moeraskartelblad, Lauwersmeer, Ballastplaat


Addertong, Lauwersmeer

Addertong bijvoorbeeld. Kleinste varen van het Lauwersmeer en anders dan alles wat je van een varen zou verwachten. Geen wuivende veren vanaf een bemoste bosbodem maar een wat stijfjes opgericht blad en een korte, priemende sporenaar. Alleen te zien door goed te letten op de tinten groen langs het Orchideeënpad. Iets lichter van kleur dan de blaadjes van Parnassia en vooral klein. Veel groter en roodpaars bloeiend is het Moeraskartelblad. Vooral massaal aanwezig langs het natuurpad vanaf het SBB ontmoetingscentrum. Het lijkt bijna een orchidee maar behoort bij de Helmbloemfamilie.

Roodpotige boomwants, larf, Lauwersmeer

Rossige Haakbladroller, Lauwersmeer

Juni is ook de mooiste tijd om zespotig Lauwersmeer te beleven. De eerste Icarusblauwtjes dartelen over gele rolklavervelden, Viervleklibellen scheuren in een dodelijke aanvalsvlucht over de talrijke kreken. Maar let ook eens op de duizenden kleinere insecten. Overal te zien als je er even op gaat letten. Beste plaatsen zijn natuurlijk de talrijke bloemhoofdjes maar loop ook eens langs een zonnige bosrand. Een nog ongevleugelde jonge Roodpotige Boomwants zit wat onvoorzichtig te zonnen. Instinctief weet het diertje misschien dat zijn onappetijtelijke wantsengeur zelfs voor een koolmees te veel is. Een Rossige Haakbladroller vertrouwt geheel op zijn schutkleur. Wordt het toch te gevaarlijk dan volstaat een snelle vlucht.

Langpootvlieg, Lauwersmeer

Langpootvleg, wapperend als territorium gedrag, Lauwersmeer

Nog kleiner zijn de duizenden Langpootvliegjes. Moeilijk op naam te brengen maar allemaal voorzien van een metaalgroen borststuk en krachtige poten. Elk mannetje probeert op karakteristieke wijze een stukje blad te verdedigen. Even opvliegen helpt natuurlijk wel maar kapers liggen op de kust. Veel handiger is het om met de vleugels te wapperen en gewoon te blijven zitten. Er zijn zelfs enkele "wappervliegjes" met witte vlekken op de vleugeluiteinden waardoor ze nog meer opvallen. Eten doen ze nauwelijks meer, dat hebben ze als vleesetende larf voldoende gedaan.

Lauwersmeer, enkele van de duizenden Rietorchissen

Lauwersmeer, elke dag anders, elke dag bijzonder.







Reacties

  1. Hoi Kees
    geweldige serie met mooie tekst.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb steeds weer grote bewondering voor jouw kennis, en ik hoop dat er door het lezen van jouw blogjes een beetje van die kennig bij mij blijft hangen...
    Wappervliegjes, leuk!!
    Groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak