Doorgaan naar hoofdcontent

Gronings paradijs voor voorjaarspaddenstoelen


Vingerhoedje, Verpa conica
Diep uit het meidoornstruikgewas van 't Stort klinken opgewonden kreten. Wat er gebeurt is niet te zien, het enige wat we weten is dat de bekende Groningse paddenstoelenkenner Kor Raangs zich in de stekels gewaagd heeft op zoek naar zeldzame voorjaarspaddenstoelen. Even later komt hij tevoorschijn met zijn "schat", iedereen mag even kijken maar aanraken zou leiden tot verdere desintegratie van het "gezwam" wat hij gevonden heeft. Een Vingerhoedje! Nauw verwant aan de eetbare Morielje uit zuidelijke kalkstreken maar met een phallische allure. Even later blijkt het bos vol te staan met deze bijzondere paddenstoel.
Dooiergele Mestzwam, Bolbitius vitellinus

Harde voorjaarssatijnzwam, Entoloma clypeatum

Op 31 maart schreef ik al eens over dit voormalige baggerdepot (Slakkenparadijs in Aduard). Zes weken later is het gebied van kaal en nat veranderd in lichtgroen en nog natter. Op de hoger gelegen zandige kopjes heeft de schaapskudde zich teruggetrokken.Een kleine Dooiergele Mestzwam is duidelijk helemaal blij geworden van de vele keutels. Veel groter zijn de eetbare Voorjaarspronkridders die als witte schotels achteloos over het gras verstrooid liggen. Harde voorjaarssatijnzwammen kiezen voor een wat meer beschutte plek onder de meidoorns.

Glanzende peksteel, Polyporus badius

Zadelzwam, Polyporus squamosus

Zwavelzwam, Laetiporus sulphureus

WimperzwammetjeScutellina scutellata

In dit gebied mag de natuur zijn gang gaan. Dood hout blijft liggen en dat betekent feest voor de paddenstoelen.  Opvallend aanwezig zijn enkele verwanten van de Elfenbanken: de Glanzende Peksteel, met hun zwarte steelvoet, Zadelzwammen met geschubde hoeden en knalgele Zwavelzwammen. Wimperzwammen zijn veel kleiner maar opvallen kunnen ze wel degelijk. Als knalrode spikkels liggen ze verspreid over de grond, groeiend op begraven hout of gewoon op de humeuze bosbodem.

Brandnetelvulkaantje, Leptosphaeria acuta

Mollisia sp.

Op stap gaan met excellente mycologen als Kor Raangs en Inge Somhorst betekent ook dat zelfs de allerkleinste paddenstoeltjes gevonden worden. Nog geen halve millimeter groot en niet te fotograferen is een heel klein kelkje op bijna vergane vrouwelijke wilgenkatjes van het vorig jaar. Een wit stipje op een bijna verteerde achtergrond. Witgerande schijfjes van Molisia op een takje zijn net iets meer dan een millimeter groot. Oude brandnetelstengels leveren het Brandnetelvulkaantje en het Brandnetelkelkje op. Klein grut met fantastische namen en behorend bij de grote groep van de Ascomyceten.

Slijmzwam

Slijmzwam

Veel dood hout in het gebied betekent ook dat er veel Slijmzwammen gevonden kunnen worden. Geen paddenstoelen maar een bijzondere overgang tussen plant en dier. In hun bewegende fase kunnen ze kruipen maar op een gegeven moment wordt het tijd om sporen te vormen. Dan worden het bijna paddenstoelen, lastig op naam te brengen maar wel bijzonder mooi.

't Stort, een prachtig voorbeeld hoe een klein natuurgebied groot kan zijn in bijzondere soorten.

Reacties

  1. Wat een prachtige ontdekkingsreis door een gebied waar ik nog maar weinig van weet, de paddenstoelenwereld en aanverwante verschijningen.
    Wat leuk om daar op 't Stort zulke zeldzame zwammetjes aan te treffen.
    Er trekken hier trouwens alleen maar zaken voorbij die ik niet ken.
    Een prachtige leerzame blog over paddenstoelen met een extra compliment voor de prachtige foto's.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hele mooie paddenstoelen Kees, en ik ben beetje jaloers op je wimperzwammetjes. Deze heb ik zelf helaas nog nooit gevonden. Die steeltjes slijmzwam had ik ook nog niet eerder gezien.

    Wel kwam ik afgelopen week een serie paddenstoeltjes tegen en die moet ik nog plaatsen hoor, maar dat vond ik ook best wel bijzonder.

    Mooie informatie weer.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nooit geweten dat er zoveel voorjaarszwammen zijn, heel boeiend dus weer.
    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak