Doorgaan naar hoofdcontent

Jong leven

De temperaturen gaan omhoog en de natuur bruist van nieuw leven. Groen of geveerd, overal wordt gewerkt aan de toekomst. Vaak vertederend maar soms mooi van lelijkheid. Fiets eens mee op deze voorjaarsdag, vanaf de Harense Hortus naar het statige landgoed Vennebroek in Paterswolde.
Jonge Meerkoeten onder moeders vleugels

Jonge meerkoeten, even de benen strekken

Twee dagen geleden waren ze nog opgesloten in een blauwgrijze dop en nu zijn ze al in staat om te zwemmen. Voorzien van een knalrode kop en pluishaar en vooral altijd hongerig. Deze jonge meerkoeten zagen de eerste zonnestralen op een nest in de Harense Hortus. Bij de plaats keuze hebben de ouders rekening gehouden met kraamvisite. Natte voeten zijn niet nodig, hun woning ligt op minder dan een meter van de betonnen oever. Gewoon op de rand zitten en genieten van het jonge leven.

Jonge meerkoet, voedertijd

Meerkoet, even tijd voor reparatie van het nest

Op het menu staan vandaag bladstelen van Kikkerbeet. Keurig voorgesneden door vaders snavel, sappig en makkelijk te verteren. Tijd om de stelen op te duiken is er nauwelijks, voortdurend wordt er geschreeuwd om meer. En wordt je moe? Dan is er altijd de gezamenlijke slaapkamer, toegedekt door de veren van één van je ouders.

Gekraagde Roodstaart, bijna onbereikbaar voor een 500 mm telelens

In Vennebroek zag beheerder Natuurmonumenten afgelopen week de bijna tropisch uitgedoste Gekraagde Roodstaart weer terugkomen. Duidelijk al helemaal in de stemming voor jong leven wordt er fanatiek gezongen in de allerhoogste bomen. Voor de fotograaf een uitdaging die met een 500 mm telelens eigenlijk niet te doen is.

Boomklever, met uitwerpselen van zijn jong

Boomklever, even veren schudden en dan weer op jacht

Voor de Boomklevers is de tijd van zingen voorlopig even voorbij. Er moet keihard gewerkt worden om de jongen te voeren. Met een tussenpoos van slechts enkele minuten vliegen pa en ma heen en weer tussen nestholte en jachtgronden. Geen insectenlarf is veilig, alles gaat naar binnen. En in de natuur betekent dat het er ook eens weer uit komt. Keurig verpakt wordt het meegegeven aan de ouders en buiten het nest teruggegeven aan het bos.

Jong leven, afgelopen week liet blogger Ubel Medema ons al genieten van het frisse groen. En meer zien van deze grappige meerkoeten? Kijk dan eens op Helma's Natuurfoto's of "De wereld door mijn lenzen".




Reacties

  1. Hoi Kees,
    Hier zijn de boomklevers ook druk bezig met het voeren van de jongen en de afvalpakketjes afvoeren. Meerkoeten heb ik helaas nog niet gezien. Wat zijn ze lelijk en leuk die jonkies. De gekraagde roodstaart is wel heel bijzonder.
    Fijn weekend, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja het is echt jonge Meerkoetentijd, jij laat hier ook al zo'n mooie serie zien.
    Ben zelf ook bezig met een reeks van die aandoenlijk lelijke jonkies.
    Ook leuk de gekraagde roodstaart en de Boomklevers.
    Mooi lenteblogje, we komen zintuigen en tijd tekort om alle lentesignalen te
    kunnen volgen.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie serie Cees. leuk die kleintjes al zijn ze eigenlijk best lelijk;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Die meerkoeten zijn als ze jong zijn tamelijk lelijk. Als oude mannetjes zien ze er uit, compleet met een kale kop. Haha. Ook dit is een leuke serie. Weet je dat die boomklever hier zelden gezien wordt. De boomkruiper volop.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Kees, jij boft maar met een Meerkoeten nest zo dichtbij, wat een schattige foto`s.
    De Gekraagde Roodstaart heb je er toch mooi opstaan, ondanks de afstand en de Boomklever helemaal leuk voor zijn mooie huisje.

    Fijn weekend,
    groetjes Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Kees,

    ook een heerlijk voorjaarsblog met kleintjes. Wat zijn die meerkoetjes lelijk en schattig tegelijk hé. Je boomklever vind ik heel goed gelukt en je hebt gewoon ook ff een Gekraagde Roodstaart!!! helemaal top vind ik die.

    En heel leuk dat je me gelinkt heb. Dank je wel :-)

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Geweldig die boomklever, dat is genieten!
    De meerkoetjes heb ik inderdaad ook gezien, ik blijf ze bijzonder niet-aantrekkelijk vinden met die gekke rode kopjes.
    Groeten, marion

    BeantwoordenVerwijderen
  8. 'Iedereen' heeft al jonge meerkoetjes, ik heb ze helaas nog niet gezien, dus ik geniet maar op de blogs van deze lieve lelijke kleine monstertjes.
    Gekraagde roodstaart, mooie waarneming!
    Groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Jong leven, de lente is prachtig.
    Mooie serie (de gekraagde roodstaart, mooi gezien).
    Ik geniet echt van dit seizoen, en vooral al die jonge dieren.
    Het klaart buiten eindelijk een beetje op, dus ik fiets straks nog even naar een mooi plekje op zoek naar jonge meerkoeten of futen.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  10. super opnamen van de boomklever.
    En die gekraagde roodstaart!
    dat beest bezorgd mij de nodige frustraties want hoewel ik ze regelmatig zie is het me nog niet geukt een fatsoenlijke opname te maken.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak