Doorgaan naar hoofdcontent

Haren verguld en verkoperd

Goudvink, Haren
Voor het eerst dit jaar een dag met vorst en meteen verandert de natuur. Sneeuwklokjes en winterakonieten die al bezig waren met hun kortstondige bloei wachten verkleumd op betere tijden. In de tuin is het van de ene op de andere dag druk geworden. Ons Roodborstje begrijpt er niets van. Opgewonden wipt hij (of zij) van poot op poot, borstveren opzettend maar niemand is onder de indruk. Een Merel wordt er zo nerveus van dat hij besluit tot drastische actie. Alles komt af op zonnebloempitjes in een voederhuisje, als dat nu eens zou verdwijnen? Dan moet het toch weer rustig worden in zijn territorium? Zo gedacht, zo gedaan. Pitten vliegen aan alle kanten in het rond en binnen de kortst mogelijke tijd ligt er een pond pitten op de grond. Afwachtend en met bijna een verbeten grijns om de snavel kijkt onze Merel rond. Een paartje Goudvink merkt als eerste dat er iets veranderd is, met een laatste pit moeten ze tevreden zijn of toch verder gaan zoeken op de grond. Voor de Vinken maakt het allemaal niets uit, zij zijn juist blij met onze Merel want nu zijn ze even verlost van die agressieve Groenlingen. Voordat ook zij zich op de grond durven vertonen hebben de Vinken de grootste buit al in de buik. Inmiddels trekt de Merel zich maar terug onder een struik, wat hij ook doet, er komen alleen maar meer vogels.
Merel, Haren

Roodborst, Haren

Goudvink, vrouwtje, Haren
En dan komt een nog grotere bedreiging aanvliegen. Niet één maar vele koperwieken komen binnen vallen. Een invasie van besseneters! Nu slaat mevrouw Merel aan. Bovenin haar hulst struik probeert ze de Zweedse vogels op andere gedachten te brengen maar een Babylonische spraakverwarring slaat toe. En feitelijk zijn ze ook gewoon met teveel. De koperen horde maakt korte metten met de laatste hulstbessen en gaat dan weer op de wieken. Aansluiting zoekend met andere pelotons, op zoek naar nog meer lekkers in Harens groen.
Koperwiek, Haren
Haren verkopert lang niet elk jaar, vaak blijven de koperwieken buiten de dorpspoorten maar nu zijn de aantallen vogels zo groot geworden dat de buitendorpen niet voldoende meer kunnen bieden. Misschien brengen de komende dagen wel pestvogels?

Reacties

  1. Leuke collectie tuinvogels daar in Haren!
    Mooi vast gelegd en ook mooi verteld!
    Geniet elke keer weer van je stukjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Kees,

    Ook in onze tuin was het vandaag plotseling druk. Maar de vergulde en koperen exemplaren laten zich bij ons helaas niet zien. Wat een juweeltjes zijn dat. Wij moeten het redden met de gewone vinken en merels.
    Maar toch ook leuk om te zien. Het leefde vandaag weer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat was wel een kleurrijk feestje bij jou in de tuin!
    Mooi die Goudvinken, helaas nog niet bij de voedertafel
    gezien en ook de Koperwieken nog amper gezien, een enkele keer
    een paar in de buitengebieden.
    Je hebt een fraaie serie over gehouden aan deze koude dag.
    En Pestvogels, ja dat zou helemaal leuk zijn en zeker niet onmogelijk!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi, Kees,
    Druk aan het vogelen geslagen zie ik. Leuke collectie gevederde Harenaars!
    Wat moet je anders, geen nachtvlinders en nu het vriest wordt het met de bloemen ook niet veel meer.
    Had vandaag wel een appelvink, maar die beesten vliegen altijd weg als ik me beweeg.
    Groet, Ubel

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Kees,
    Met plezier naar je beelden gekeken en je prachtige verhaal gelezen.
    Prima beelden van de Goudvink een soort die je hier niet tegenkomt.

    Groet,
    Ben

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Kees,

    Mooi verhaal. Moet maar even langs Haren vanuit mijn werk (Groningen) met al die groenlingen en koperwieken; die hebben we hier in Nijega niet in de tuinen.

    Groeten,
    Robert

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak