Doorgaan naar hoofdcontent

Vosbergen, zalmen en valse oren

Vosbergen, Eelde
Vosbergen op een zonnige zaterdag in oktober. Vanuit Eelde en Paterswolde wordt er gewandeld, getekend of een bezoek gebracht aan de bijzondere collectie muziekinstrumenten in het witte landhuis. Voor ons een middag om te gaan kijken of de nachtvorst nog iets overgelaten heeft van de bijzondere paddenstoelen die hier voorkomen.

Zalmzwam, Vosbergen
Enkele jaren geleden werd ons door een goede paddenstoelenkenner een gevallen beuk gewezen. Treurig in het gras, zonder bladeren, zonder schors en duidelijk aan het vergaan. Voor de beuk was het mooie leven voorbij, zijn lichaam werd gedoneerd aan schimmels en algen. Passend bij de majestueuze, wat adellijke omgeving van een landgoed stond in zijn laatste wil dat zijn hout bestemd was voor een select gezelschap. Geen Witte Bultzwammen, geen Porseleinzwammen want deze kunnen elke beuk verteren. Nee, zijn keus was gevallen op zalm met oren. Zalmzwammen zijn echt exclusief, zeldzaam en bij voorkeur op iepenstammen groeiend. Roze van kleur en meestal aangenaam geurend. Het is een soort die laat in het jaar verschijnt en soms voorzien is van dikke, rode "tranen". Vandaag had onze zwam geen last van verdriet en was de hoed zelfs bijna droog.

Valse Judasoor, Vosbergen
De oren van ons beukenlijk waren duidelijk niet echt. Valse Judasoren zijn het, een gelatine-achtige trilzwam die inmiddels verschillende meters van de stam bekleed hadden met honderden harige hoedjes. Echte Judasoren lusten geen beukenhout, zij prefereren vlier.

Rechte Koraalzwam, Vosbergen
Vosbergen ligt op de rand van een lemige zandrug en is een landgoed met statige beukenlanen, naaldbosjes en op vochtige plaatsen berken. Eind oktober zijn al veel paddenstoelen op hun retour maar Nevelzwammen en Rode Koolzwammen zijn er nog overal te vinden. Langs het fietspad richting Glimmen stond zelfs nog een eenzame Witte Koraalzwam te pronken met zijn ruim 15 centimeter hoge vruchtlichaam. Als de nachtvorst een stapje terug wil doen was dit nog niet het afscheid van een mooie herfst.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak