Doorgaan naar hoofdcontent

Sappemeer, mycologische vondsten


Terwijl in Groningen de Week van de Smaak begint vertrekt een groep paddenstoelen liefhebbers naar Sappemeer. Kijken, ruiken en soms zelfs even proeven maar daar blijft het dan ook bij.
Paddenstoelen zijn voor deze leden van KNNV Groningen vooral een wetenschappelijke delicatesse.
Paddenstoelenkenner (mycoloog) op zoek naar specialiteiten
Even oostelijk van Sappemeer liggen links en rechts van de A7 twee kleine, particuliere, bospercelen. Vanaf de weg een mix van naald- en loofbomen en ogenschijnlijk weinig begaanbaar. Toch zijn de bosjes vrij toegankelijk en zodra de stekelige facade van over het pad hangende braam en meidoorn gepasseerd is openbaart zich een paddenstoelen paradijsje.

Varensteelmycena
Klein maar fijn is het motto van de Varensteelmycena. Een boselfje, dun gesteeld en een bijna doorschijnend plooirokje uitgevoerd in zalmroze. Slechts enkele centimeters en groeiend in de meest donkere spelonken van het herfstige varenwoud. Dode varenstelen zijn haar geliefde woonplaats.
Okerknolcollybia, knolletje

Wat groter is de Okerknolcollybia. Geef haar wat resten van paddenstoelen en ze is gelukkig. Kou of droogte deren haar niet want ze heeft een mooi geel knolletje waar ze zich gewoon in terug trekt. Wordt het wat vochtiger dan zullen, eerst aarzelend en later uitbundig, schimmeldraadjes gaan groeien. Uiteindelijk vormt zich een okerwit paddenstoeltje en wordt het bos bepoedert met sporen.


Elzengordijnzwam


Voor beide zwammetjes is het nodig flink door de knieën te gaan. Het is dan ook plezierig dat het bos ook ruim voorzien is van grote en zeer grote paddenstoelen.


Onder een zilverspar staat de allergrootste: een Dennenvoetzwam. Familie van de elfenbank maar dan met een stevige dikke steel en zo groot als een soepbord. Wat fijner gebouwd is de Elzengordijnzwam. Zo speciaal dat het zonovergoten bos galmde van de vreugdekreten over deze bijzondere vondst. Fotograferen bleek wat minder aangenaam. Brandnetels van boven, drijfnatte blubber van onderen, je moet er wat voor over hebben. Droger staan de Glinsterende Champignonparasol, de Knolparasolzwam en de Okergele Korrelhoed. De eerste twee onder naaldbomen, de laatste groeit gewoon in een zandige berm.
Okergele korrelhoed
Knolparasolzwam
Sappemeer, onverwacht rijk aan mycologische specialiteiten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak