Doorgaan naar hoofdcontent

Haren, nazomerfeest in Moeras en Bos

Bitterzoet
Moeras en Bos viert het afscheid van een bijzondere zomer. Was het toen grauw en somber, nu schijnt de zon en daarmee komen de slingers bij de ingang goed uit. Rode bessen lijken geregen aan bruine draden en geven direct al een feestelijk gevoel. Iedereen is welkom om dit  nazomerfeest mee te vieren.

Reuzenbalsemien
In augustus schreef ik al eens over dit bijzondere, particuliere, natuurreservaat aan de Waterhuizerweg. Eén van  Harens groene kroonjuwelen, toen domein van jonge groene kikkers die speels hun nieuwe wereld verkenden. De kikkers zijn ook nu weer van de partij maar trekken minder de aandacht. Reuzenbalsemien en leverkruid zorgen voor roze en lila kleurtonen, gele Moerasrolklaver doet mee met gele berkenbladeren. Lisdoddes staan als forse Havana sigaren te pronken in de verstilde plasjes. Daartussen, daarboven en eigenlijk overal: libellen, hommels, allerlei vliegensoorten en natuurlijk het Bont Zandoogje en de Kleine Vos.

Kleine Rietvink, rups
Moeras en Bos is slechts een paar hectare groot maar tijdens dit nazomerfeest is overal wat te beleven. Rupsen van de Kleine Rietvink hebben gehoor gegeven aan de oproep om zich vooral goed te laten zien. Vrijwel altijd verborgen tussen rietbladeren zitten ze nu met hun mooiste oranje te pronken in de zon. Genietend van de warmte alsof ze weten dat over enkele dagen of weken hun lange winterrust gaat beginnen. Pas rond mei 2012 zullen ze in het nachtelijk duister hun witte vleugeltjes uitspreiden.

Bij op Reuzenbalsemien
Voor hommels en bijen is er een kroeg geopend aan de oostzijde. Iedereen is welkom, ook kijkers met een enorme camera. Nectar en stuifmeel van de Reuzenbalsemien is er voorlopig genoeg.

Verfijnd getekende kunstwerkjes vliegen op deze dag rond in zweefvlieguitrusting. Geel met zwart van de Pendelzweefvlieg of meer bruin behaard bij de Hommelzweefvlieg. Alles mag als het maar opvallend is. Waar wij van genieten zien andere dieren dit toch echt anders. Geel/zwart zijn stekende wespen en hommels zijn ook zwaar bewapend. Dat deze vliegen er net zo uitzien maar geen enkel verdedigingswapen hebben mag dan wel zo zijn maar om dat uit te proberen gaat voor een koolmees net iets te ver.

Moeras en Bos, nog even nazomerfeest en daarna komt de rust van de winter. Tijd om nieuwe energie op te doen voor het volgend jaar.








Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak