Doorgaan naar hoofdcontent

Dierenpark Emmen: sprankelend jong

Dierenpark Emmen bouwt aan haar toekomst. Traditie wordt ingewisseld voor een nieuw concept. Maar tegelijkertijd gaat het leven volgens een vast patroon door. En als altijd zijn het ook nu weer de jonge dieren die de meeste aandacht trekken.
Stokstaartje - Dierenpark Emmen
Twee baby stokstaartjes komen vandaag voor het eerst naar buiten. Dicht op elkaar gekropen proberen ze moed te putten uit elkaars aanwezigheid. Het duistere hol is ingewisseld voor een omgeving die bijna pijn doet aan je ogen. Licht, vol van beweging en vreemde vormen.
Colobusaap - Dierenpark Emmen












Voor een jonge Colobusaap is alles een spannende uitdaging. Zich verstoppend achter een steen en dan bovenop moeder springen blijft leuk. En dan ritselt er nu natuurlijk ook van alles. Een afgevallen blad, een kever die passeert, grote vraag blijft waar je het eerst naar moet kijken.











Rode Reuzenkangoeroe - Dierenpark Emmen



De jonge RodeReuzenkangoeroe weet inmiddels dat je het leven moet aangaan door gewoon een statement te maken. Hier ben ik, kom maar op! Maar tegelijkertijd is het ook allemaal nog heel bijzonder, zijn oogjes vliegen alle kanten op om maar niets te missen.
Zo ver is  het nog lang niet voor de pas geboren Witgezicht Oestiti in Americasa. Zorgvuldig afgeschermd van de boze buitenwereld kijkt ze voorzichtig om zich heen. Wat angstig van alle geluiden, krijsende Zonparkieten, pratende tweebenige wezens maar ook het grommende geruzie tussen haar oom en tante maken haar onzeker. Dichtbij is het in ieder geval lekker warm en de melkfles blijft altijd goed gevuld.
Witgezichtoestiti - Dierenpark Emmen




Atlasvlinder, rups Dierenpark Emmen


























Jonge atlasvlinders moeten dit alles missen. Geen moeder om voor ze te zorgen, geen vader die op de uitkijk zit. Enig voordeel is dat ze letterlijk op hun dagelijks kostje geboren worden. Mond open en eten maar. En dat wordt dan ook wel heel letterlijk genomen. Vierentwintig uur knagen, slikken, verteren en poepen. Geregeld knapt de jonge vlinder dan ook uit haar vel, gelukkig is er dan meteen weer een nieuwe jas beschikbaar.

Dierenpark Emmen vernieuwd en blijft sprankelend jong.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak