Doorgaan naar hoofdcontent

Miniaturen op het Eexterveld

Eexterveld
Op 26 mei werd de verrekijker gericht op het Eexterveld als een levend landschap, vandaag is de loupe nodig voor miniaturen in dit unieke natuurreservaat tussen het Drentsche Anloo en Anderen. Waar ploeg en eg in de jaren zestig knarsend tot stilstand kwamen ligt nu de botanische schatkamer van het "Olde Landschap". Blauwe knoop, Kattenstaart, Klokjesgentiaan en Struikheide proberen de bezoeker te verleiden om eens in de oranje wandelroute te volgen. Niet voor zich zelf maar voor hun buren die te klein zijn om op te vallen.

Klein Glidkruid
De grootste woont op de natste plekken. Klein Glidkruid is familie van o.a. de bekende Dovenetels en gedijd hier prima op op een ondoorlatende keileemlaag. Gestamp en gespetter van koeien is geen enkele probleem. Zaden worden zo verspreid en er ontstaan nieuwe, modderige, plekken waar ze kunnen ontkiemen.

Dwergbloem
Dwergvlas
Voor de echte miniaturen moeten we het iets hogerop gaan zoeken. In augustus zijn Dwergvlas en Dwergbloem vrijwel uitgebloeid maar dankzij hun vruchtjes nog steeds te vinden. Klein Glidkruid is met tien centimer een reus naast deze plantjes. Vijftien tot twintig millimeter is genoeg voor ze. Takjes, blaadjes, bloempjes en zaden, alles is aanwezig maar zonder loupe nauwelijks te zien.

Draadgentiaan
Tussen deze twee dwergjes staan grote aantallen , geel getopte sprietjes. Meestal nog veel kleiner maar hier en daar zelfs enkele millimeters langer. Goed kijkend lijken het nog steeds lucifers van lilliputters. Het zijn Draadgentianen! Uiterst zeldzaam en de ontdekking van deze miniatuur door de gebroeders Hospers staat geboekstaafd onder het kopje `Unieke Waarnemingen`. De bloempjes gaan nauwelijks open en dan ook nog midden op de dag als de zon schijnt.

Eexterveld, onderdeel van het Nationaal Beek en Esdorpenlandschap Drentsche Aa. Niet alleen een levend landschap maar ook een floristisch paradijs voor fijnproevers.
KNNV Groningen op zoek naar miniaturen in het Eexterveld



Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak